Drzwi od(nowa)

ŁATWE MALOWANIE

Najbardziej popularnym sposobem na odnowienie drzwi jest ich przemalowanie. Zaczynamy od zdjęcia skrzydła (chociaż nie jest to koniecznością) i odkręcenia wszystkich metalowych elementów, np. zawiasów i klamki. Jeśli ich demontaż jest niemożliwy, to należy je dokładnie okleić taśmą. Miejsce, w którym będą prowadzone prace, zabezpieczamy folią malarską. Odkręcone skrzydło możemy oprzeć o ścianę lub położyć np. na stabilnych klockach na podłodze. Następnie usuwamy luźne, słabo trzymające się powłoki malarskie lub lakiernicze. Szpachlówkami uzupełniamy ubytki, niewielkie rysy możemy zamaskować woskiem retuszującym czy korektorem bawiącym i szlifujemy coraz drobniejszym papierem ściernym. Jeśli drzwi są w dobrym stanie, wystarczy je umyć i odtłuścić, dobrze też je zmatowić papierem ściernym. Pamiętajmy, że malowanie drzwi ma na celu nie tylko poprawienie ich atrakcyjności, ale również ich długotrwałe zabezpieczenie. Z tego powodu należy wybierać wyłącznie dobre jakościowo farby, a te, które mają pokryć drzwi wejściowe do domu jednorodzinnego, muszą być dodatkowo odporne na warunki atmosferyczne. Farby różnią się czasem schnięcia, stopniem krycia (najczęściej wystarczą 2-3 warstwy) oraz zalecaną metodą aplikacji – czytajmy zatem dokładnie informacje na opakowaniu. Malowanie drzwi zaczynamy od trudno dostępnych miejsc, detali, a następnie pokrywamy większe powierzchnie. Farbę rozprowadzamy równomiernie, aż do uzyskania równej warstwy. Pracę przerwijmy, dopiero gdy skończymy malować jedną powierzchnię skrzydła i nie nanośmy poprawek w trakcie. 

USUWANIE STARYCH POWŁOK

Z drzwi drewnianych stare powłoki lakiernicze (zazwyczaj kiedyś stosowane były farby olejne) możemy usunąć opalarką – działa na podobnej zasadzie jak suszarka do włosów. Pod wpływem gorącego powietrza farba kurczy się i na jej powierzchni powstają bąble. Ciepłą jeszcze warstwę zeskrobujemy delikatnie za pomocą szpachelki. Uważajmy jednak z opalarką i nie trzymajmy jej zbyt blisko czyszczonych powierzchni, gdyż możemy spalić farbę i z niszczyć znajdujące się pod nią drewno. Stare powłoki usuniemy także specjalnymi środkami chemicznymi. Nakładamy je pędzlem na całą powierzchnię i po upływie czasu określonego przez producenta preparatu szpachelką zeskrobujemy farbę. Osoby, które mają wprawę w pracach stolarskich, mogą łuszczącej się warstwy pozbyć za pomocą cykliny do drewna – nieodpowiednie prowadzenie urządzenia może bowiem spowodować ubytki i rysy. Pamiętajmy, że podczas wszystkich prac należy zastosować maskę, rękawice i okulary ochronne. 

FARBY TO NIE WSZYSTKO

Najczęściej drzwi malujemy farbami akrylowymi, alkidowymi, kredowymi czy tablicowymi. Swoją popularność zawdzięczają dobremu kryciu, ponadto po farbie tablicowej można bezkarnie rysować, co docenią szczególnie małe dzieci. Do drewnianych drzwi chętnie wybierane są także barwiące bejce i lakiery. Preparaty te uwidaczniają rysunek słojów i jednocześnie dobrze zabezpieczają przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz wilgocią. Dość popularne są również woski, olejowoski i oleje, które wnikając głęboko w strukturę drewna, chronią je, pozwalają mu oddychać i oddawać wilgoć na zewnątrz.

Do nanoszenia farby musimy użyć oczywiście odpowiednich narzędzi. Zazwyczaj do tego celu wykorzystywane są wałki i pędzle. W przypadku malowania dużych, jednolitych powierzchni dobrym wyborem będą wałki o krótkim runie lub gąbkowe, ponieważ umożliwią uzyskanie gładkiej powierzchni. Natomiast wszelkie detale pokryjemy za pomocą pędzla. Wybór narzędzia uzależniony jest od rodzaju wybranej przez nas farby. Wałki nylonowe oraz poliestrowe sprawdzą się przy preparatach wodorozcieńczalnych, a welurowe, moherowe i gąbkowe przy rozpuszczalnikowych. Podobnie dobieramy również pędzle – te sztucznym włosiu do produktów wodorozcieńczalnych, o włosiu naturalnym do rozpuszczalnikowych.

OKLEJANIE I OBIJANIE

Innym sposobem na odświeżenie drzwi jest oklejenie ich tapetą. Oczywiście należy najpierw pozbyć się łuszczących powłok, uzupełnić duże ubytki i umyć. Chcąc nadać atrakcyjny wygląd drzwiom, nie musimy ich oklejać całych, czasami wystarczy uwypuklenie detali. Najlepiej wybrać tapetę zmywalną i odporną na rozdarcia. Aby drzwi nie odstawały od wystroju wnętrza, wybór wzoru okleiny powinien być uzasadniony, np. może powtarzać się na jednej ze ścian, skrzydle szafy czy współgrać z motywem na lampie czy dywanie. Do przyklejenia tapety możemy zastosować klej do tapet lub dwustronną taśmę do wykładzin. To atrakcyjne rozwiązanie, ponieważ wybór tapet jest ogromny. Możemy więc zdecydować się np. na motywy kwiatowe, geometryczne, komiksowe, imitujące stal, drewno, skórę lub z efektem 3D. Na drzwiach możemy także umieścić np. pamiątkowe zdjęcie, własnoręcznie zrobiony rysunek czy replikę obrazu. Wykonanie wydruku takiej grafiki na folii samoprzylepnej i jego zalaminowanie dla zwiększenia odporności mechanicznej warto zlecić profesjonalnej firmie. Zadbajmy o odpowiednio wysokiej rozdzielczości plik przekazywany do druku.

Lista materiałów, która służy do obicia lub oklejenia drzwi jest niemal nieograniczona. Możemy więc wykorzystać np. blachę ocynkowaną, dibond, plexi, okładzinę korkową, lustra, gazety czy zdjęcia (po przyklejeniu musimy je polakierować). 

DRZWI Z SZYBĄ W SKRZYDLE

Sprawdzonym, mało skomplikowanym i tanim rozwiązaniem na uatrakcyjnienie drzwi jest zastosowanie okleiny na przeszkleniu. Transparentna sprawdzi się, gdy nie chcemy zbytnio ograniczać dostępu światła. Jednak wybór okładzin kryjących jest tak ogromny, że bez problemu dopasujemy je do stylu wnętrza. Okleinę przyklejamy wyłącznie na gładką, wyczyszczoną i odtłuszczoną szybę. Gdy zależy nam na optycznym powiększeniu i rozjaśnieniu przestrzeni, dobrym wyborem będą lustra – przycięte na odpowiedni wymiar u szklarza przyklejamy klejem do luster. Oczywiście szybę w drzwiach możemy również pomalować. Kolorowe przeszklenie uzyskamy, stosując np. kryjącą uniwersalną farbę w sprayu – wcześniej szkło musimy odtłuścić i pokryć specjalną farbą podkładową. Natomiast matująca farba do szkła spowoduje, że przeszklenie będzie transparentne.