Są nieodłącznymi elementami wnęk okiennych. Ich zadaniem jest odprowadzanie wody deszczowej i z topniejącego śniegu z dala od ścian. Wybierając parapety zewnętrzne, warto oprócz trwałości zwrócić uwagę na ich walory estetyczne.
Najczęściej kupuje się parapety zewnętrzne o określonych wymiarach. Nie trzeba ich przycinać ani dopasowywać na budowie, co zwiększa tempo robót, wpływa też na jakość wyrobu. Mogą być wykonane z różnych materiałów, które są wodoodporne i umożliwiają skuteczne odprowadzenie wody. Najczęściej wykorzystuje się blachę stalową ocynkowaną lub aluminiową. Koszt takich parapetów to 20-50 zł za m.b. Jednak obecnie wybór jest o wiele większy. Droższym rozwiązaniem są parapety z płytek klinkierowych czy gresu. Materiałem najdroższym i uważanym za najtrwalszy jest kamień, którego koszt to nawet powyżej 200 zł za m.b.
Parapety z blachy stalowej produkuje się z wysokiej jakości surowca (grubości 0,55-1 mm), który jest zabezpieczany kilkoma różnymi warstwami. Podwójne ocynkowanie, antykorozyjna farba gruntująca, lakier o bardzo dużej trwałości i twardości oraz folia ochronna to standard. Takie parapety są stosunkowo tanie, odporne na wilgoć oraz zabrudzenia. Przy odpowiedniej konserwacji posłużą nawet 30 lat. Można je myć za pomocą domowych środków czystości. Najczęściej dostępne są białe, brązowe lub srebrne, chociaż znaleźć można powleczone okleiną imitującą drewno. Aby ograniczyć hałas powodowany przez krople deszczu lub grad, warto do parapetów przykleić podkładki tłumiące. Jeśli wymagają skrócenia, miejsca, w których były przycinane, trzeba zabezpieczyć przed korozją. Konieczne jest dokupienie gotowych zakończeń bocznych oraz antykorozyjna ochrona otworów montażowych.
Parapety zewnętrzne wykonuje się również z blachy aluminiowej grubości 1,2-1,5 mm, powleczonej farbami, lakierami lub foliami dla większej ich trwałości i estetyki. Dostępne są właściwie w dowolnym kolorze. Ich cena jest nieco wyższa niź stalowych, ale są nierdzewne, odporne na chemikalia i znacznie bardziej sztywne. Mają gładką lub tłoczoną powierzchnię. Ponadto zakończenia boczne, kotwy, zaślepki śrub, taśmy uszczelniające to elementy całego systemu. Jedynym ich mankamantem jest duża rozszerzalność cieplna (1,2 mm na każdy metr długości), dlatego należy wykonać szczeliny dylatacyjne zarówno na końcach parapetu, jak i wokół śrub mocujących. Podobnie jak w przypadku stalowych, zadbajmy też o ich odpowiednie wytłumienie.
Dostępne są też gotowe parapety zewnętrzne ze spienionego (są pełne) lub utwardzonego PVC pokrytego laminatem (mają budowę komorową). Zarówno jedne, jak i drugie są odporne na wilgoć, promieniowanie UV, wahania temperatur oraz uszkodzenia mechaniczne. Dobrze izolują dźwięk spadającego na jego powierzchnię deszczu. Mają różne kolory, możemy również zdecydować się na parapety w okleinach przypominających drewno. Za ich zastosowaniem przemawia także niewygórowana cena.
Dużą popularnością cieszą się gotowe parapety zewnętrzne z płytek klinkierowych i gresowych. Są estetyczne oraz odporne na działanie niekorzystnych czynników atmosferycznych. Praktyczniejsze są jednak płytki ze szkliwioną powierzchnią, ponieważ łatwiej utrzymać je w czystości. Parapety te wykonuje się z kształtek, które połączone są betonowym rdzeniem uformowanym z odpowiednim spadkiem. Spoiny między elementami nie są do końca wypełnione, aby po osadzeniu ich w murze można było je wypełnić masą spoinową w wybranym kolorze. Mogą mieć różne wymiary. Płytki klinkierowe dostępne są w różnych odcieniach czerwieni, brązu i żółci, a na indywidualne zamówienie także białe i czarne. Na parapety zwykle wybiera się je w takim samym kolorze jak do wykończenia nawierzchni tarasów i schodów. Niektórzy producenci oferują klinkierowe płytki parapetowe z kapinosem. Natomiast paleta kolorów, faktur i deseni płytek gresowych jest nieograniczona.
Parapety drewniane dobrze wyglądają zwłaszcza w zestawieniu z naturalnymi materiałami, takimi jak cegła, drewno czy kamień, ale też znakomicie sprawdzają się w połączeniu z otynkowaną ścianą. Pasują zarówno do domów o tradycyjnej, jak i nowoczesnej architekturze. Trzeba jednak pamiętać, że niezabezpieczone drewno naturalne pod wpływem zmian temperatury i opadów atmosferycznych szybko niszczeje. Dlatego na parapety zewnętrzne można stosować wyłącznie odpowiednio zaimpregnowany surowiec, a w trakcie użytkowania trzeba go systematycznie konserwować.
Jeśli chodzi o trwałość i odporność na warunki atmosferyczne, parapety kamienne nie mają sobie równych. Jednocześnie są eleganckie i nie wymagają zabiegów konserwacyjnych. Niestety są bardzo ciężkie, chociaż niezbyt grube – płyty mają najczęściej 3-4 cm. Wykonuje się je na zamówienie. Krawędzie czołowe parapetów mogą być proste, ścięte po skosie lub zaokrąglone. Należą jednak do najdroższych. Na parapety zewnętrzne najczęściej wykorzystuje się jednorodne płyty granitowe, bazaltowe, sjenitowe lub piaskowce w najróżniejszych kolorach: od białego, poprzez odcienie beżu, czerwony, niebieski, zielony, po czarny. Granit, bazalt i sjenit są bardzo trwałe, a do ich pielęgnacji wystarczy woda. Natomiast parapety z piaskowca trzeba zaimpregnować specjalnym preparatem lub farbą, aby zmniejszyć ich nasiąkliwość. Nie zalecany jest marmur ze względu na jego porowatą strukturę (przez mikropory woda wnika w głąb materiału, powodując jego pęknięcia). Tańszym rozwiązaniem jest wykonanie parapetów z konglomeratu, czyli materiału na bazie zmielonego kamienia naturalnego, spojonego żywicą poliestrową. Wyroby z konglomeratu są równie trwałe i odporne jak te z kamienia, a wizualnie doskonale go imitują.