Beton komórkowy

Elementy z betonu komórkowego różnią się między sobą takimi parametrami jak waga, szerokość, wysokość i długość oraz klasa, która określa średnią gęstość bloczka w stanie suchym – to od tych parametrów zależy cena bloczków oraz innych elementów z gazobetonu. Bloczek do budowy ścian zewnętrznych o grubości 24 cm i gęstości 500 kosztuje 17-20 zł za sztukę, za bloczek grubości 18 cm tej samej gęstości zapłacimy 13-15 zł. Cena elementów do ścian wewnętrznych jest niższa – bloczek o szerokości 12 cm będzie kosztował około 10-12 zł, za produkty 6 lub 8 cm zapłacimy od 5 do 10 zł za sztukę. Cena elementów do budowy nadproży liczona jest od metra bieżącego – koszt U-profila wynosi, w zależności od szerokości, 40-60 zł za mb, natomiast kształtka L kosztuje 30-40 zł za mb. A ile kosztuje gotowe nadproże zbrojone z betonu komórkowego? Cena w tym przypadku liczona jest za sztukę i wynosi 150-230 zł za jedno nadproże.

Dzięki dużej precyzji docinania bloczki komórkowe mają odchyłki wymiarowe jedynie na poziomie 1-3 mm, co pozwala murować je na cienkowarstwowe zaprawy klejowe. Są to fabrycznie przygotowane zaprawy w formie suchych mieszanek, które są gotowe do użycia po dodaniu wody. Bazą kleju do betonu komórkowego może być cement biały 0.1 lub szary 0.2. Kluczowym parametrem jest wytrzymałość zaprawy na ściskanie, która ma duże znaczenie szczególnie w przypadku ścian konstrukcyjnych (obciążonych np. stropami). W przypadku kleju do betonu komórkowego wytrzymałość na ściskanie wynosi 5 N/mm2 (MPa). Kleje do betonu komórkowego charakteryzują się bardzo dobrymi właściwościami wiążącymi.

Do betonu komórkowego o większych gęstościach bez przeszkód można stosować zwykłe kołki rozporowe z poliamidu, nylonu, polipropylenu lub polietylenu. Jednak w przypadku bloczków gazobetonowych o mniejszej gęstości uniwersalne kołki mogą się wysuwać pod dużym obciążeniem. W tej sytuacji rekomenduje się specjalne kołki wkręcane do betonu komórkowego – spiralny gwint sprawia, że kołek doskonale klinuje się w bloczku, nie ma więc ryzyka jego wypadnięcia. Do zawieszania cięższych elementów lepsze będą kołki metalowe niż nylonowe. Do lekkich zamocowań można kupić kołki wbijane wykonane ze stali i ocynkowane oraz odpowiednio wyprofilowane. Umieszcza się je w betonie komórkowym bezpośrednio za pomocą młotka, bez konieczności wywiercania specjalnych otworów.

Bloczki z betonu komórkowego łatwo poddają się obróbce, można je więc ciąć nawet ręcznie. Na niedużych budowach do docinania bloczków na wymiar najczęściej stosuje się ręczne piły: są to narzędzia specjalnie przeznaczona do cięcia betonu komórkowego, ale może też być zwykła piła widiowa, jakiej używa się do cięcia drewna. Bardziej profesjonalne rozwiązanie stosowane na dużych budowach to do cięcie bloczków gazobetonu przy pomocy piły taśmowej. Ten rodzaj piły pozwala przyciąć materiał z bardzo dużą precyzją i dużą szybkością, a docinana powierzchnia jest idealnie gładka. Jeśli docięte bloczki nie mają idealnych wymiarów, bez trudu wyrównamy daną krawędź – wystarczy ją przeszlifować pacą do szlifowania.

Sposób naprawy uszkodzeń i wypełniania ubytków w betonie komórkowym zależy od jego wielkości. Bardzo drobne ubytki czy uszczerbki w murze wypełniamy zaprawą klejową do cienkich spoin. Średni ubytek można uzupełnić przyklejając ukruszony fragment bloczka. Po wklejeniu zaprawą do cienkich spoin kawałka betonu komórkowego usuwa się nadmiar kleju z powierzchni elementu. Producenci betonu komórkowego mają też w swojej ofercie specjalne zaprawy do wypełniania ubytków – atutem takiej zaprawy jest wysoka termoizolacyjność, która ogranicza ryzyko powstawania mostków termicznych w miejscu napraw.

Na rynku dostępne są bloczki do budowy ścian zewnętrznych o rozmaitych wymiarach – dobieramy je do rodzaju przegrody. Ściany jednowarstwowe buduje się z bloczków grubości 42 lub 48 cm, w ścianach dwuwarstwowych mur ma zwykle grubość 24-30 cm. W przypadku ścian jednowarstwowych stosuje się bloczki betonu komórkowego najlżejszych odmian: 300, 350 i 400 kg/m3. Ważna jest też ich grubość. Zastosowanie bloczka 42 cm, który ma współczynnik przewodzenia ciepła λ = 0,08 W/(m·K) pozwala spełnić obecne normy dotyczące współczynnika przenikania ciepła U – wynosi on 0,20 W/(m2·K ). Jednak gdy zastosujemy bloczki grubości 48 cm, uzyskamy współczynnik U dla ściany równy 0,19 W/(m2·K). Ściany dwuwarstwowe z betonu komórkowego pozwalają osiągnąć jeszcze niższy współczynnik U, ponieważ można go modyfikować grubością ocieplenia. Nadal jednak duże znaczenie ma stosowanie odpowiednich materiałów murowych – najczęściej do ścian warstwowych używa się bloczków o gęstości od 400 do 700 kg/m3. Standardowy bloczek o grubości 24 cm plus warstwa styropianu o grubości 12 cm pozwalają osiągnąć współczynnik U ściany na poziomie 0,18 W/(m2·K).