Inwestorzy do budowy domu bardzo często wybierają bloczki z betonu komórkowego. Z tego materiału wykonywane są zarówno ściany zewnętrzne, jak i wewnętrzne. Najczęściej pokrywane są one tynkiem.
Tynkowanie betonu komórkowego jest ułatwione, ponieważ bloczki wykonane są z dużą dokładnością wymiarową, ponadto murowane na cienkowarstwową zaprawę klejową ściany są gładkie, równe i nie wymagają żadnych prac przygotowawczych. Dzięki doskonałym właściwościom z betonu komórkowego mogą powstać ściany jednowarstwowe – takie domy bez problemu spełniają warunki techniczne WT 2021 dotyczące izolacyjności termicznej budynków. Powszechną praktyką jest to, że materiał na ściany wewnętrzne jest taki sam jak na zewnętrzne – i w tym przypadku bloczki z betonu komórkowego sprawdzą się doskonale. Niemniej jednak nie można pozostawić murów niewykończonych. Polscy inwestorzy zazwyczaj stawiają na tynkowanie betonu. I chociaż najczęściej nie tynkujemy samodzielnie, warto wiedzieć, jakie materiały mamy do wyboru oraz jak tynkować ściany z betonu komórkowego.
Jak tynkować ściany wewnętrzne z betonu komórkowego
Ściany wewnętrzne zazwyczaj wykańcza się tynkami gipsowymi i cementowo-wapiennymi. Powszechnie wykorzystuje się gotowe produkty i nakłada się je na ściany oraz sufity specjalnym agregatem tynkarskim. Jest to wygodne rozwiązanie, a podczas natryskiwania tynku równomierność nakładania kontrolowana jest automatycznie, wystarczy utrzymać stałą prędkość roboczą. Tynki cementowo-wapienne wymagają ułożenie trzech warstw. Pierwsza, kilkumilimetrowa to warstwa szczepna (tzw. obrzutka lub szpryc), druga – tynk podkładowy, trzecia – warstwa dekoracyjna. Z ostatniej warstwy można zrezygnować, gdy na ścianach będą ułożone np. płytki ceramiczne.
Tynki cementowo-wapienne nie tworzą idealnie równiej powierzchni, dlatego warto wykończyć je jeszcze gładzią gipsową, polimerową lub bezpyłową. Grubość tynku cementowo-wapiennego ma zazwyczaj grubość ok. 15 mm. Najczęściej jednak wybór inwestorów pada na wewnętrzne tynki gipsowe.
Prace z ich użyciem przebiegają sprawniej, ponadto twardnieją i wysychają szybciej niż tynki cementowo-wapienne. Są od nich także gładsze, jednak mniej odporne na uszkodzenia – naprawimy je jednak z łatwością za pomocą gipsowych gładzi szpachlowych. Co ważne tynki gipsowe regulują poziom wilgotności powietrza we wnętrzach, tworząc przyjazny i zdrowy mikroklimat. Ściany wewnętrzne wykańcza się tylko jedną warstwą tynku o grubości ok. 10 mm. Przed rozpoczęciem tynkowania betonu komórkowego, należy ściany zagruntować odpowiednim preparatem zmniejszającym chłonność powierzchni. Również tynki gipsowe możemy wykończyć gładzią.
Prace z ich użyciem przebiegają sprawniej, ponadto twardnieją i wysychają szybciej niż tynki cementowo-wapienne. Są od nich także gładsze, jednak mniej odporne na uszkodzenia – naprawimy je jednak z łatwością za pomocą gipsowych gładzi szpachlowych. Co ważne tynki gipsowe regulują poziom wilgotności powietrza we wnętrzach, tworząc przyjazny i zdrowy mikroklimat. Ściany wewnętrzne wykańcza się tylko jedną warstwą tynku o grubości ok. 10 mm. Przed rozpoczęciem tynkowania betonu komórkowego, należy ściany zagruntować odpowiednim preparatem zmniejszającym chłonność powierzchni. Również tynki gipsowe możemy wykończyć gładzią.
Tynkowanie betonu komórkowego tynkiem cementowo-wapiennym krok po kroku
Pierwszym etapem jest wykonanie obrzutki. Gdy wyschnie, wykonujemy narzut. Możemy nanieść go agregatem tynkarskim lub ręcznie za pomocą kielni lub pacy. Aby ułatwić sobie pracę, warto posiłkować się listwami tynkarskimi, które wyznaczą odpowiednią płaszczyznę. Po aplikacji tynku musimy wyrównać powierzchnię – pacę przesuwamy ruchem zygzakowym, jednak zawsze w tym samym kierunku. Po wyschnięciu zaprawy, zacieramy lub gładzimy tynk. Tynki dwuwarstwowe dokładnie zacieramy, aż do momentu wyrównania powierzchni. Natomiast w przypadku tynków trójwarstwowych nakładamy gładź i dokładnie ją wyrównujemy pacą. Uwaga! Każda kolejna warstwa powinna być bardziej rzadka niż poprzednia. Przyjmuje się, że 1 mm tynku schnie ok. 24 godziny. Dlatego też nie spieszmy się z malowaniem czy klejeniem płytek ściennych.
Tynkowanie betonu komórkowego tynkiem gipsowym krok po kroku
Tynk najwygodniej nakładać agregatem, ale można to tego celu wykorzystać również pacę z nierdzewnego metalu. Podczas pracy musimy pilnować odpowiedniego wypoziomowania. Maksymalna grubość zaprawy tynkarskiej to 30 mm. Następnie wstępnie wyrównujemy tynkowaną powierzchnię. Zaciąganie przeprowadzamy od razu po nałożeniu tynku – łatę tynkarską typu H przeciągamy w różnych kierunkach. Gdy tynk lekko zwiąże, wyrównujemy powierzchnię – łatą trapezową usuwamy wszystkie wgłębienia i nierówności. Ostatni etap to gładzenie. Szpachlą powierzchniową likwidujemy drobne wgłębienia i rysy. Zwilżamy powierzchnię i delikatnie przecieramy ją pacą gąbkową. Na ścianach po kilku chwilach powinno pojawić się mleczko gipsowe – po jego zmatowieniu, kończymy proces wygładzania. Mleczko gipsowe pomoże nam w usunięciu delikatnych wgłębień i uzyskaniu idealnie gładkiej powierzchni.
Jak tynkować ściany zewnętrzne z betonu komórkowego
Zadaniem zaprawy tynkarskiej jest przede wszystkim ochrona jednowarstwowych ścian zewnętrznych przed destrukcyjnymi czynnikami atmosferycznymi oraz uszkodzeniami mechanicznymi. Ponadto struktura i kolor tynku mają znaczący wpływ na wygląd domu. Do tynkowania betonu komórkowego możemy zastosować tradycyjne tynki cementowo-wapienne oraz tynki cienkowarstwowe. Tynki cementowo-wapienne na ścianach zewnętrznych układa się w taki sam sposób jak na powierzchniach wewnątrz domu. Konieczne jest jednak ich pomalowanie farbami fasadowymi (inaczej elewacyjnymi), które nie tylko nadają elewacji kolor, ale również chronią tynk przed negatywnym działaniem czynników atmosferycznych. Dzięki temu, że ściany zewnętrzne z betonu komórkowego są gładkie, możemy do ich wykończenie zastosować tynki cienkowarstwowe. By umożliwić swobodne wysychanie murów na zewnątrz – co jest zaletą ścian jednowarstwowych – musimy wybierać tylko takie, które są paroprzepuszczalne, np. mineralne, silikatowe czy silikonowe.
Unikajmy stosowania tynków akrylowych, ponieważ w mniejszym stopniu przepuszczają parę wodną. Zanim zaczniemy tynkowanie betonu komórkowego, należy zagruntować ściany, a następnie wykonać warstwę zbrojącą z zaprawy klejowej i wtopionej w nią plastikowej siatki – arkusze siatki układamy z minimum 10-centymetrowym zakładem. Tynk cienkowarstwowy ułożony na zbrojonym podkładzie jest mocny, odporny na zarysowania i mikropęknięcia ścian.
Tynkowanie betonu komórkowego – zalecenia wykonawcze
Prace tynkarskie – zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz domu – muszą być prowadzone w odpowiednich warunkach. I tak tynkowanie betonu komórkowego przeprowadza się w temperaturze powyżej 5oC. Także kilka dni po zakończeniu tynkowania temperatura nie może być ujemna, dlatego lepiej nie planować wykańczania ścian, gdy prognoza pogody zapowiada temperatury poniżej 0oC. Co równie ważne, powierzchnia z betonu komórkowego przeznaczona do tynkowaniu musi być czysta, bez tłustych plam, sucha i niezmrożona. Dobrą praktyką jest gruntowanie ścian odpowiednim preparatem dobranym do rodzaju tynku – w ten sposób wyprawa tynkarska będzie miała zapewniona odpowiednią przyczepność do podłoża. Podczas przygotowywania tynku, należy zawsze trzymać się zaleceń producenta. Masa tynkarska nie może mieć żadnych grudek, do jej wymieszania najwygodniej zastosować mieszadło wolnostojące lub wiertarkę z końcówką mieszającą. Co ważne, tynki mają określony czas przydatności – po jego upływie zaprawa zaczyna zasychać i jej dalsze wykorzystanie jej już niemożliwe. Zakazane jest rozwadnianie masy tynkarskiej – taka mieszanina nadaje się tylko do wyrzucenia.
