Konserwacja papy termozgrzewalnej – smołowanie dachu

Wykorzystywanie papy do pokrycia dachów płaskich to nadal bardzo częste rozwiązanie. Papa jest materiałem stosunkowo tanim i sprawdzonym od lat. Do chętnie stosowanych należy papa termozgrzewalna, która dobrze chroni dach przed wilgocią, mrozem czy działaniem promieni słonecznych, a także uszkodzeniami mechanicznymi. Papy termozgrzewalne mają rdzeń z wytrzymałego tworzywa sztucznego albo metalu. Bitum zaś jest albo oksydowany, albo z dodatkiem modyfikowanych polimerów. Jednak z czasem warstwa wierzchnia traci swoją elastyczność i kruszeje, co może doprowadzić do uszkodzeń pokrycia, np. pęknięć lub wybrzuszeń. Wówczas konieczne jest jej odnowienie.

Konserwacja papy termozgrzewalnej jest niezbędna także wtedy, kiedy zauważymy odspojenia czy też inne skutki nieszczelności powstałe w wyniku błędów popełnionych podczas jej układania. Jednak nawet jeśli papa jest w dobrym stanie, to po ok. 5 latach od ułożenia pokrycia, warto przeprowadzić jego renowację. Konserwacja papy daje nam gwarancję przedłużenia trwałości warstwy wierzchniej. 

Czym smarować dach pokryty papą?

Konserwacja papy może się odbywać na ciepło lub na zimno, i polega na powleczeniu jej warstwą preparatu przeznaczonego do renowacji tego pokrycia, prace określa się często jako smołowanie dachu. Do wyboru mamy wiele środków, są to m.in. masy renowacyjne do pokryć bitumicznych. asfaltowe, asfaltowo-kauczukowe, dyspersyjne oraz elastomery bitumiczne, a także papa w płynie czy coraz bardziej popularne farby do malowania papy. Środki te skutecznie uszczelniają papę i chronią ją przed szkodliwym działaniem czynników atmosferycznych. Do rozprowadzania większości wystarczą takie narzędzia jak szczotka dekarska lub pędzel.

Konserwacja dachu z papy termozgrzewalnej - na ciepło czy na zimno?

Smołowanie dachu na ciepło odbywa się najczęściej przy pomocy wybranej masy bitumicznej lub łat z papy najlepiej tej, której użyto do pokrycia dachu. Wymiary łaty powinny być na tyle duże, by ich krawędzie wystawały poza obrys uszkodzenia co najmniej 20 cm. Preparaty bitumiczne, a także łaty przyklejamy za pomocą lepiku asfaltowego, czyli specjalnego kleju, który jest podgrzewany. Konserwacja dachu z papy może się też odbywać na zimno. Wówczas stosuje się preparaty nie wymagające wcześniejszego podgrzania. Do dyspozycji mamy środki rozpuszczalnikowe, które są łatwopalne lub znacznie bezpieczniejsze i łatwe w użyciu bezrozpuszczalnikowe. Minusem preparatów bezrozpuszczalnikowych jest ograniczony zakres temperatur, podczas których można przeprowadzać prace – ze względu na zawartość wody nie wolno ich wykonywać przy minusowych temperaturach.

Smołowanie dachu zgodnie z zasadami

Zanim przystąpimy do konserwacji dachu z papy, warto przygotować powierzchnię, którą będziemy naprawiać. Powinna być ona sucha, równa i oczyszczona z luźnych elementów, takich jak kruche czy łuszczące się fragmenty papy, nie może być też na niej pyłu. Wszystkie pęcherze i inne wybrzuszenia powinno się przeciąć na krzyż, a jeśli uszkodzone miejsce jest wilgotne, należy je wysuszyć i dopiero wtedy podkleić lepikiem. Ubytki powierzchni i wyrwy należy uzupełnić masa szpachlową.

Pokrywając powierzchnię dachu wybranym preparatem, pamiętajmy, że powłoka powinna być cienka i równo nałożona, inaczej może pękać i powodować odspojenia papy oraz jej pękanie. Niekiedy konieczne jest dwu-, a nawet trzykrotne nałożenie środka – kolejną warstwę nakłada się na suchą powierzchnię.

Jeśli użyte przez nas do renowacji środki nie zawierają posypki, konserwacja papy termozgrzewalnej powinna zakończyć się ułożeniem na jej powierzchni posypki mineralnej. Posypujemy nią rozgrzaną papę lub też papę posmarowaną preparatem renowacyjnym. Jej zadaniem jest ochrona papy przed działaniem czynników atmosferycznych, np. promieniowania UV, które sprawia, że z czasem asfalt ulatnia się do atmosfery. Posypka zabezpiecza również dach przed uszkodzeniami mechanicznymi.