Montbrecja, cynobrówka, tritonia – bo takie również nazwy przyjmuje ta skromna ogrodowa roślina – to atrakcyjna bylina, której walorem dekoracyjnym są zarówno gęste kępy zielonych kosaćcowatych liści, jak i drobne kłosowate kwiaty o intensywnie płomiennym kolorze.
Krokosomia podobnie jak mieczyki i kosaćce, z którymi jest spokrewniona, jest rośliną cebulową. Rozpoczyna kwitnienie z końcem lipca i kwitnie intensywnie do września, czyli w samym środku lata. Jej kwiaty są niezwykle urokliwe. Na jednym kłosowatym pędzie – tak jak u frezji – pojawiają się szeregowo pąki, z których kolejno rozkwitają dzwonkowate kwiaty – większe bądź drobniejsze w zależności od odmiany. Ich kolor może być intensywnie żółty, jasnopomarańczowy, płomiennie pomarańczowy i jasnoczerwony – wyraziście kontrastuje z soczyście zielonymi liśćmi. Te także stanowią o dekoracyjności byliny. Krokosomia sadzona w grupach tworzy gęste skupiska lancetowatych liści, których kępy przypominają ozdobne trawy. Roślina ta wygląda okazale zarówno sadzona sama, jak i w kompozycji z innymi bylinami w ciekawych zestawieniach barwnych oraz fakturalnych. Cynobrówka kwitnie późno, dlatego doskonale nadaje się na ogrody kaskadowe i zestawienia z roślinami o różnych terminach kwitnienia. Może być również uprawiana w pojemnikach, ozdabiać tarasy i balkony.
Uprawa i pielęgnacja krokosomii ogrodowej
Niestety roślina ta nie zawsze jest odporna na mrozy. Zimowanie bulw w gruncie wymaga ściółkowania grubą warstwą. Dlatego najlepiej, podobnie jak mieczyki, z początkiem października, po zwiędnięciu i zeschnięciu części naziemnej, wykopać bulwocebule, oczyścić, zasypać piaskiem lub trocinami i przechować w chłodnym, przewiewnym miejscu.
Cynobrówkę sadzimy wiosną, od połowy kwietnia, wybierając stanowiska zaciszne i słoneczne. Roślina ta lubi glebę lekką, próchniczą. Warto dbać o odchwaszczanie stanowiska byliny oraz o regularne podlewanie, a także nawożenie nawozami mineralnymi (przeznaczonymi do roślin kwitnących).
Po kwitnieniu warto usuwać zwiędły pęd kwiatowy, żeby roślina nie zawiązywała nasion, natomiast kumulowała energię na rozwój i mnożenie cebul. W sprzyjających warunkach bulwy krokosomii ładnie przyrastają i można je w ten sposób rozmnażać (rozsadzając bulwy potomne).
Krokosomia nie jest odporna na choroby grzybowe i zdarza się, że bulwy oraz naziemne części rośliny zaczynają chorować. Warto wtedy zastosować preparaty grzybobójcze i wykonać opryski byliny.
Ciekawostka
Nazwa krokosomia pochodzi od krokusów, których szafranowy zapach kwiatów cechuje również kwiatostany tej byliny.
zdjęcie tytułowe: AdobeStock
